دو مسجد بزرگ اسلامی؛ «مسجد الحرام» و «مسجد النبی» دارای ارزش معنوی بسیار زیادی هستند و به همین جهت فضیلت نماز خواندن در این مساجد بسیار بیشتر از مکان‌های دیگر است و روایات بسیاری بر این مطلب تأکید دارن...
فضیلت نماز در مسجد الحرام
از امام کاظم(ع) در مورد مردی پرسیده شد که در مکه بوده و نماز را در منزل خود و به جماعت می‌خواند، این بهتر است یا این‌که به مسجد الحرام رفته و فرادا بخواند؟ امام(ع) فرمود: «به مسجد الحرام رفته و فرادا بخواند بهتر است».[1]
امام حسین(ع) فرمود: «در این مسجد (مسجد الحرام) زیاد نماز و دعا بخوانید همانا برای هر بنده‌ای رزقی وجود دارد که به سمت او می‌رود(یعنی خود را زیاد درگیر امور مادی نکنید)».[2]
امام باقر(ع) فرمود: «هرکس در مسجد الحرام یک نماز واجب بخواند، خداوند متعال به خاطر همان یک نماز کلیّه نمازهایش را از زمانى که نماز بر او واجب شده و بجا آورده، و نیز همه نمازهایى را که تا زمان وفاتش خواهد خواند می‌پذیرد».[3]
امام صادق(ع) می‌فرماید: «نماز در مسجدالحرام معادل صد هزار رکعت نماز است».[4]
البته در خود مسجدالحرام نیز برخی مکان‌هایی وجود دارد که از سایر نقاط ارزشمندتر است و تأکید بیشتری بر آن شده است، از امام رضا(ع) در مورد بهترین مکان برای نماز خواندن در مسجد الحرام پرسیده شد، آن‌حضرت در پاسخ فرمود: «حطیم ما بین حجر الأسود و درب کعبه». پرسیده شد بعد از این مکان کجا بهتر است؟ امام(ع) فرمود: «در کنار مقام ابراهیم(ع)». ... سپس کجا بهتر است؟ فرمود: «در حجر اسماعیل» و در ادامه فرمود: «هر کجا که به کعبه نزدیک‌تر است».[5]
فضیلت نماز در مسجد النبی
رسول خدا(ص) در این‌باره می‌فرماید: «یک نماز در مسجد من، نزد خداوند برابر با ده هزار نماز در سایر مساجد است، مگر مسجد الحرام؛ زیرا نماز در آن برابر با صد هزار نماز است».[6]
امام صادق(ع) می‌فرماید: «مکّه، حرم خداوند و حرم رسول خدا(ص) و حرم علىّ بن أبى طالب(ع) است و ثواب یک نماز که در آن بجا آورده شود برابر است با صد هزار نماز (که در نقاط دیگر خوانده است) و یک درهم در آنجا (که در راه خدا داده شود) ثوابش برابر با صد هزار درهم است که در سایر جاها صدقه دهند، و مدینه، حرم خداوند و حرم رسول خدا(ص) و حرم على(ع) است، یک نماز که در آنجا خوانده شود ثواب ده هزار نماز جاى دیگر را دارد، و یک درهم در راه خدا صرف کردن در آنجا ثوابش برابر با انفاق ده هزار درهم است که در غیر آنجا صرف شود، و کوفه حرم خداوند و حرم رسول خدا(ص) و حرم على(ع) است، و یک نماز که در آنجا بجا آورند با هزار نماز برابر است، و راجع به ثواب انفاق درهم سخنى نفرمود».[7]
شخصی از حضرت امام رضا(ع) از نماز در مسجد الحرام و مسجد الرّسول(ص) پرسید که آیا این دو برابرند در ثواب؟ امام(ع) فرمود: «آرى و نماز بین آن دو مسجد ثواب هزار نماز در مکان‌هاى دیگر را دارد». [8]
در پایان، ذکر این نکته لازم است که؛ روایاتی این‌چنینی که در موضوع مورد بحث و موضوعات دیگر وجود دارد را می‌توان هم بر معنای ظاهری آنها حمل کرد؛ برای نمونه، نماز در مسجد الحرام به اندازه صد هزار نماز ثواب دارد و در عین حال می‌توان این روایات را در مقام بیان اصل ارزش و اهمیت موضوع دانست؛ به بیان دیگر، تعداد ثوابی که در این روایات ذکر شده تنها برای بیان اهمیت نماز در این مکان است و از باب مثال تعدادی را بیان کرده و شاید اهمیت اینها بسیار بیشتر باشد و این مقدار تنها در مقام بیان اهمیت موضوع است و این احتمال نیز وجود دارد که تفاوت در مقدار پاداشهای اعلام شده از جهت نوع ارتباطی با خداست که در افراد مختلف، متفاوت است.
منبع: اسلام کوئست
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 4، ص 527، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق؛ مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، محقق و مصحح: رسولی، سید هاشم، ج 18، ص 224، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1404ق.
[2]. الکافی، ج 4، ص 526؛ فیض کاشانی، محمد محسن، الوافی، محقق و مصحح: حسینی اصفهانی، ضیاء الدین، ج 12، ص 47، کتابخانه امام امیر المؤمنین علی(ع)، اصفهان، چاپ اول، 1406ق.
[3]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 228، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق.
[4]. الکافی، ج 4، ص 526.
[5]. الکافی، ج 4، ص 525؛ شیخ حر عاملی، هدایة الأمة إلی أحکام الأئمة(ع)، ج 2، ص 200، آستانة الرضویة المقدسة، مجمع البحوث الإسلامیة، مشهد، چاپ اول، 1414ق.
[6]. شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 30، دار الشریف الرضی للنشر، قم، چاپ دوم، 1406ق؛ شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 5، ص 271، مؤسسه آل البیت(ع)، قم، چاپ اول، 1409ق.
[7]. اصفهانی (مجلسی اول)، محمد تقی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: موسوی کرمانی، سید حسین، اشتهاردی، علی‌پناه، طباطبائی، سید فضل الله، ج 2، ص 88، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانپور، قم، چاپ دوم، 1406ق؛ فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج 2، ص 410، انتشارات رضی، قم، چاپ اول، 1375ش.
[8]. شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، محقق و مصحح: موسوی خرسان، حسن، ج 3، ص 250، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق؛ مجلسی، محمد باقر، ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، محقق و مصحح: رجائی، سید مهدی، ج 5، ص 471، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، قم، چاپ اول، 1406ق.